تعداد افرادي که در جهان به دليل ناشنوايي يا کم شنوايي کيفيت زندگي پاييني را تجربه مي کنند، زياد است. بيشتر درمان هاي حال حاضر روي اين مطلب تمرکز دارند که شنوايي را تا حدي که امکانش وجود دارد به فرد بازگردانند. وقتي يک آسيب درون گوش داخلي عامل ايجاد کننده ناشنوايي به شمار مي رود، هم اکنون نمي توان آن آسيب را محو کرد و ترميم خوبي روي آن انجام داد. در نتيجه، آسيب و گاهي عامل آسيب باقي مي ماند و کارهاي درماني فقط به اين امر محدود مي شود که شنوايي به فرد باز گردد که البته خود اين امر بسيار بسيار مهم است و باعث افزايش کيفيت زندگي بيمار مي گردد. اما با سلول هاي بنيادي دريچه اميد تازه اي گشوده شد که شايد بتوان در آينده، درماني يافت که عامل ناشنوايي در گوش داخلي را بتواند به طور پايه اي برطرف نمايد. سلول هاي بنيادي، سلول هايي هستند که مانند سلول هاي جنيني مي توانند به انواع گوناگون سلول تبديل شوند. به عبارت ديگر، بسته به اين که سلول بنيادي در چه محيطي قرار بگيرد، مي تواند به سلول هاي ديگر تبديل شود. به عنوان نمونه، به لحاظ تئوري اين امکان وجود دارد، سلول بنيادي در محيط مناسب به سلول عضلاني قلب يا سلول عصبي تبديل شود. اکنون اگر بيماري باشد که به دليل آسيب ديدن سلول هاي حساس مويي در گوش داخلي شنوايي خود را از دست داده است، به لحاظ نظري بايد بتوان سلول بنيادي را به سلول مويي تبديل کرد . شنوايي طبيعي را به فرد برگرداند؛ اما در عمل هنوز اين کار ميسر نشده است. با وجود اين که در مطالعات آزمايشگاهي و حيواني، تبديل سلول هاي بنيادي به سلول هاي حساس شنوايي مانند سلول مويي ميسر شده است اما هنوز استفاده از آن در انسان براي درمان با شکست رو به رو بوده است. خوشبختانه همچنان پژوهش براي رفع موانع بر سر اين راه درماني ادامه دارد و اين اميد وجود دارد که در آينده اين درمان بتواند با موفقيت سلول هاي مويي و حساس شنوايي سالم را جايگزين سلول هاي آسيب ديده نمايد و شنوايي به حد طبيعي برگردد. بنابراين در حال حاضر، هيچ يک از مراکز دنيا نتوانسته اند در به کارگيري سلول هاي بنيادي براي درمان افت شنوايي و ناشنوايي به موفقيت لازم دست پيدا کنند و مجوزهاي لازم را دريافت نمايند. با وجود اين، پژوهش و تحقيق همچنان ادامه دارد. اميد آن مي رود در آينده با رفع مشکلات موجود، امکان استفاده از سلول هاي بنيادي در رفع کم شنوايي و نا شنوايي محقق گردد.

منبع:

پادکست جناب آقاي دکتر علی کوهی

https://stemcellsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/stem.3390

https://www.webmd.com/connect-to-care/hearing-loss/stem-cell-treatment-for-hearing-loss

به نظر می رسد از بین هر هزار نوزاد متولد شده، یک تا سه نوزاد به ناشنوایی یا افت شنوایی مادرزادی مبتلا هستند. نوزادی که دچار ناشنوایی مادرزادی است زمان طلایی یادگیری از راه شنیدن، از جمله یادگیری تکلم و قدرت سخن گفتن را از دست می دهد. از سوی دیگر، هر چه درمان ناشنوایی یا کم شنوایی مادرزادی زودتر آغاز گردد، احتمال موفقیت آن بیشتر خواهد بود. این در حالی است که اگر شنوایی یک نوزاد با تست های مناسب سنجیده نشود، تا زمانی که قرار است کودک حرف بزند، ممکن است کسی متوجه ناشنوایی یا کم شنوایی کودک نشود و زمان طلایی یادگیری و درمان از دست برود. اگر اختلالات شنوایی کودک زود تشخیص داده شود، درمان های مناسبی مانند سمعک های پرقدرت و ویژه و بازتوانی و آموزش های شنیداری و گفتاری در بهترین زمان ممکن آغاز می شود. اگر این درمان ها بتوانند به شنوایی نونهال به طور موثری کمک کنند، ادامه خواهند یافت. اگر این درمان ها برای نونهال دچار مشکلات شنوایی موثر واقع نشود، باید برای کاشت حلزون گوش به پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کرد. سن طلایی برای کاشت حلزون گوش در چنین مواردی هم یک سالگی است. پس واضح است که تشخیص زودهنگام اختلالات شنوایی در نوزادان و نونهالان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. انجام معاینه یا تست های پزشکی برای تشخیص زودهنگام یک بیماری، با واژه «غربالگری» نامیده می شود. برای تشخیص زودهنگام اختلالات ناشنوایی مادرزادی در نوزادان و نونهالان هم تست هایی وجود دارد که خوشبختانه در ایران هم انجام می پذیرد، که غربالگری شنوایی نوزادان نامیده می شود. این تست که با نام مخفف انگلیسی آن یعنی OAE مشخص می شود، به طور معمول پیش از ترخیص نوزاد از زایشگاه صورت می پذیرد. در این تست امواج صوتی مشخصی از راه یک دستگاه ظریف پزشکی که در کانال گوش کودک قرار می گیرد، برای نوزاد پخش می شود. واکنش گوش داخلی نوزاد به این امواج صوتی سنجیده می شود. اگر تست یک نوزاد طبیعی باشد، بدین معناست که شنوایی وی در حال حاضر فاقد مشکل است و به طور معمول، در این مرحله، به کار بیشتری نیاز ندارد. اگر نتیجه غربالگری شنوایی نوزادی غیرطبیعی باشد، باید تست های دقیق تر شنوایی در آینده (به طور معمول یک ماهگی و حداکثر تا سه ماهگی) از کودک به عمل آید تا اختلال شنوایی وی تایید شود. اگر اختلال شنوایی نوزاد تایید شد، درمان ها مطابق آنچه در بالا گفته شد، به اجرا در می آید. دکتر کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش نوزادان و نونهالان مشکوک به اختلالات ناشنوایی مادرزادی در کلینیک خود در تهران هستند.

منبع:

پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی

healthychildren

بسياري از افرادي که دچار عفونت کرونا شده اند، گرفتگي گوش را در حين عفونت تجربه کرده اند. برخي افراد هم با وجودي که مدتي از پايان مرحله حاد کرونا در آنها مي گذرد همچنان از کاهش نسبي شنوايي (شبيه گرفتگي گوش) و وزوز گوش و حتي سرگيجه شکايت دارند.

آيا عفونت کرونا مي تواند باعث گرفتگي گوش شود؟

پاسخ اين سوال مثبت است. ويروس کرونا به لحاظ محل شروع عفونت و در موارد خفيف تا متوسط بسيار شبيه آنفلوانزا است. به عبارت ديگر، ويروس کرونا مي تواند به طور مستقيم ناحيه بالايي حلق که به آن حلق بيني گفته مي شود را عفوني کند.

ايجاد عفونت در اين ناحيه با التهاب و تورم بافت اين ناحيه توام است. عدم امکان تهويه گوش مياني به دليل انسداد کانال اتصالي گوش مياني و حلق بيني (کانال اُستاش) عامل اصلي ايجاد مشکل است. هواي محبوس در گوش مياني پس از مدتي جذب جريان خون مي شود و در گوش مياني حالت خلاء به وجود مي آيد.

اين حالت خلاء در گوش مياني باعث کاهش نسبي شنوايي مي شود، حالتي که بيشتر افراد آن را تحت عنوان گرفتگي گوش ابراز مي کنند. بنابراين همان طور که آنفلوانزا و سرماخوردگي مي توانند باعث ايجاد گرفتگي گوش شوند، ويروس کرونا هم مي تواند باعث گرفتگي گوش شود.

آيا کروناي مزمن با گرفتگي گوش يا سرگيجه و وزوز گوش همراه است؟

پاسخ اين سوال هم مثبت است. پيش از اين که به تشريح اين بخش پرداخته شود، در مورد کروناي مزمن توضيحي ارائه مي گردد.

تفاوت مهم ويروس کرونا با ويروس هاي عامل آنفلوانزا و سرماخوردگي اين است که احتمال آسيب زدن آن به ساير بافت هاي بدن و ايجاد علائمي که براي مدت طولاني در بدن مي ماند بيشتر است. به اين عوارض و علائم طولاني مدت ناشي از عفونت قبلي با ويروس کرونا، کروناي مزمن گفته مي شود.

اگرچه اطلاعات مربوط به کرونا به طور مداوم در حال تغيير و به روز رساني است اما اطلاعات موجود نشان مي دهد درصد قابل توجهي از مبتلايان به کرونا در آينده با علائم گوش دست و پنجه نرم مي کنند. به عبارت ديگر کروناي مزمن با گرفتگي گوش (کاهش نسبي شنوايي)، وزوز گوش و سرگيجه همراه است.

با توجه به اين که مطالعات اختصاصي در اين مورد هنوز به پايان نرسيده است نمي توان گفت که آيا عفونت کرونا عامل اصلي ايجاد چنين علائمي است يا فقط يک همراهي آماري بين کرونا و علائم گوش يا حفظ تعادل مطرح است.

چنين به نظر مي رسد که ويروس کرونا هم از راه عفونت مستقيم گوش داخلي، هم از راه پاسخ تشديد يافته سيستم ايمني بدن به ويروس، هم از راه ايجاد لخته هاي خون در رگ هاي تغذيه کننده گوش داخلي توان آسيب زدن به گوش داخلي را دارد. براي يافتن اين پاسخ بايد منتظر نتايج تحقيقات پزشکي بمانيم. جهت مشاوره بيشتر با دکتر کوهي از طريق لينک ارتباطي موجود در سايت اقدام نماييد.