هر کسی که آبله مرغان گرفته باشد، ممکن است چند سال بعد به زونا مبتلا شود. در واقع، با پایان عفونت ویروسی آبله مرغان، ویروس ها در بدن به صورت خاموش و غیر فعال باقی می مانند. چند سال بعد و به طور معمول در سنین بالای 50 سالگی، این ویروس دوباره فعال می شود. در فعالیت مجدد، به جای این که ویروس در همه جای بدن تاول و قرمزی مانند آبله مرغان به وجود بیاورد، این بار فقط در یک ناحیه خاص بدن و فقط در یک طرف قرمزی پوست و تاول و درد به وجود می آورد. به این بیماری، زونا گفته می شود. اگر زونا در ناحیه صورت و در نزدیکی یا داخل یک گوش رخ دهد به آن زونای گوش اطلاق می شود. زونای گوش با نام سندروم رمسی هانت (Ramsay Hunt syndrome) هم شناخته می شود.  بجز قرمزی پوست ناحیه صورت در نزدیکی گوش که تاول های ریز در آن دیده می شود، فلج یا ضعف عضلات صورت هم شاید در زونای گوش به چشم بخورد. درد گوش، افت شنوایی، وزوز گوش، سرگیجه و تغییر حس چشایی از علائمی هستند که شاید در برخی از بیماران مبتلا به زونای گوش گزارش شود. از آن جا که آغاز سریع درمان زونا در کاهش میزان درد و کم کردن احتمال بروز عوارض زونا نقشی حیاتی ایفا می کند، بهتر است به محض مشاهده چنین علائمی به پزشک معالج مراجعه کنیم. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران مبتلا به زونای گوش در کلینیک خود در تهران هستند. همان گونه که در بالا گفته شد، زونای گوش به دلیل فعال شدن دوباره ویروس آبله مرغان – زونا رخ می دهد. زونا در کودکان کمتر دیده می شود و بیشتر افراد بالای 50 یا 60 سال را هدف قرار می دهد. در واقعیت، زونا یک بیماری واگیردار نیست. به لحاظ تئوری امکان ضعیف رسیدن ویروس آبله مرغان – زونا به کسانی که آبله مرغان نگرفته اند، وجود دارد. از این رو، بهتر است مبتلایان به این بیماری، از نوزادان و زنان باردار فاصله بگیرند تا زمانی که تاول های آنها به صورت کامل خشک شود و دلمه ببندد. برای پیشگیری از زونای گوش بهتر است کودکان واکسن آبله مرغان تزریق کنند یا بزرگسالان بالای سن 50 سالگی نسبت به تزریق واکسن زونا اقدام نمایند. درمان بیماری زونای گوش با داروهای ضد ویروس، داروهای دارای کورتون، داروهای ضداضطراب و مسکن ها بنا به تجویز پزشک صورت می پذیرد.

منبع:

mayoclinic

 ?
در گوش مياني سه استخوان ريز قرار دارند: استيپيس، اينکوس و مالئوس. پرده گوش با انرژي مکانيکي امواج صوتي به لرزش در مي آيد. استخوانچه هاي گوش مياني مسوول انتقال امواج مکانيکي از پرده گوش به گوش داخلي هستند. اتواسکلروز (otosclerosis) يکي از بيماري هاي گوش مياني به شمار مي آيد که در اطراف استخوانچه ريز موجود در گوش مياني بيش از حد لازم استخوانسازي مي شود. رشد بيش از حد طبيعي اين استخوان ها باعث مي شود استخوانچه استيپيس (رکابي) در جاي خود به تدريج گير بيفتند و ثابت شوند. در نتيجه، نخواهند توانست انرژي مکانيکي حاصل از دريافت صدا را از پرده گوش به خوبي به گوش داخلي منتقل نمايند. شيوع اين بيماري به نسبت زياد است و در طول زمان، ده درصد افراد به اين بيماري مبتلا مي شوند. زنان ميانسال بيشتر از سايرين درگير اين بيماري مي شوند. علائم اتواسکلروز به اين صورت است که فرد در دهه سوم زندگي (يعني از حدود بيست سالگي) با افت بسيار تدريجي قدرت شنوايي مواجه مي شود. ابتدا صداهاي بم را کمتر مي شنود. پس از گذشت زمان شنوايي بقيه اصوات هم تحت تاثير قرار مي گيرد. اتواسکلروز مي تواند با مشکلات در تعادل هم همراه باشد. وزوز گوش از ديگر علائم اتواسکلروز است. از نکات جالب توجه اين است که خانم هاي مبتلا به اتواسکلروز در دوره بارداري به طور ناگهاني افت شنوايي را تجربه مي کنند که دليل آن مشخص نيست. اتواسکلروز تا حدود زيادي به صورت ژنتيکي از والدين به فرزندان منتقل مي شود. کسي که علائم اتواسکلروز دارد بايد به پزشک مراجعه کند. دکتر کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصي جراحي گوش و حلق و بيني آماده پذيرش بيماران مشکوک به اتواسکلروز در کلينيک خود واقع در تهران هستند. پزشک در صورت مطرح شدن تشخيص اتواسکلروز، بيمار را براي انجام تست هاي شنوايي سنجي به کارشناس رشته شنوايي سنجي ارجاع مي دهد. بر اساس ميزان کاهش قدرت شنوايي بيمار، پزشک بهترين گزينه درماني موجود را براي هر بيمار انتخاب مي نمايد. در برخي بيماران اتواسکلروز در مراحل ابتدايي قرار دارد، بنابراين، تجويز سمعک کافي است. تجويز فلورايد سديم جلوي پيشرفت سريع اتواسکلروز را مي گيرد. درمان قطعي اين بيماري انجام عمل جراحي روي گوش است. در واقع، مي توان گفت موثرترين درمان اتواسکلروزيس انجام عمل جراحي استاپدکتومي است. در اين عمل جراحي به طور معمول بدون برش پوستي استخوانچه موسوم به استيپيس از گوش مياني خارج مي شود و به جاي آن يک پروتز (عضو مصنوعي که در اينجا يعني استخوانچه مصنوعي) کار گذاشته مي شود.
منبع:
entspecialtycare

با افزایش سن برخی بیماری ها بیشتر در انسان به چشم می خورد. کاهش شنوایی و آرتروز هر دو، بیماری هایی هستند که با افزایش سن انتظار می رود شیوع بیشتری داشته باشند. به هرگونه حالت التهابی که در مفاصل بدن دیده شود، آرتریت یا در اصطلاح معروف تر(و اشتباه) آن، آرتروز گفته می شود. نشان داده شده است که این دو بیماری در بسیاری از موارد با همدیگر بروز پیدا می کنند. به عبارت دیگر، احتمال بروز کاهش شنوایی در افرادی که دچار آرتروز و بیماری التهابی مفاصل هستند بیشتر از جمعیت عادی است. یکی از انواع شایع آرتروزها، نوع روماتیسمی آن موسوم به ارتروز روماتیسمی است. این افراد بسیار بیشتر از افراد عادی به کاهش شنوایی دچار می شوند. کاهش شنوایی در مبتلایان به آرتروز می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. در بیشتر مبتلایان به آرتروز، کاهش قدرت شنوایی به صورت آرام و تدریجی رخ می دهد. گاهی اوقات هم ممکن است کاهش قدرت شنوایی در مبتلایان به آرتروز به صورت ناگهانی ظاهر شود. دلایل متنوعی ممکن است در ارتباط بین آرتروز و کاهش شنوایی مطرح باشد. ایجاد التهاب در مفاصل بین استخوانچه های ریز موجود در گوش میانی یکی از آنها ممکن است باشد. ایجاد گره های التهابی (ندول التهابی) در گوش، ایجاد واکنش التهابی در محل سلول های مویی، واکنش التهابی در رگ های تغذیه کننده گوش داخلی و برخی از داروهای درمان آرتروز از مهم ترین عوامل در ایجاد کاهش شنوایی در مبتلایان به آرتروز به شمار می روند. در مواردی که کاهش شنوایی به طور ناگهانی حادث شود، تشخیص کار سختی نیست اما در بیشتر موارد، کاهش شنوایی به صورت تدریجی رخ می دهد. در این موارد، فرد تا زمانی که کاهش شنوایی به حد پیشرفته نرسیده متوجه آن نمی شود. به همین دلیل، توصیه می شود در افراد مبتلا به آرتروز معاینه گوش و شنوایی سنجی به طور مرتب و منظم به انجام برسد تا در صورت هر گونه کاهش در قدرت شنوایی درمان و اقدامات لازم در اسرع وقت صورت پذیرد. اگر این کار انجام نشود، بیشتر افراد زمانی متوجه کاهش شنوایی می شوند که دیگر صدای اطرافیان رو به خوبی متوجه نمی شوند و زندگی اجتماعی آنها تا حدود زیادی مختل شده است. در مورد کم شنوایی در آرتروز، درمان به محلی از گوش که تحت تاثیر قرار گرفته است، بستگی دارد. بنابراین درمان گاهی ممکن است تجویز یک سمعک و گاهی هم ممکن است یک عمل جراحی پیشرفته مانند کاشت حلزون گوش باشد. برای پیشگیری از کاهش شنوایی در افرادی که از آرتروز رنج می برند چند اقدام ساده توصیه می شود. محافظت از گوش در برابر صداهای بلند، پرهیز از دخانیات و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض دود دخانیات سایرین و قطع مصرف نوشیدنی های الکلی از مهم ترین کارهایی هستند که برای پیشگیری از کاهش شنوایی در بیماران مبتلا به آرتروز پیشنهاد شده است. دکتر کوهی فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا در کلینیک خود واقع در تهران آماده هستند تا بیماران مبتلا به آرتروز را که با کاهش شنوایی رو به رو هستند، مداوا نمایند.

منبع:

arthritis.org

 creakyjoints.org

کسانی که چندین سال پیش سمعک تهیه کرده اند شاید وقتی که تعویض سمعک لازم می شود از امکانات جدید و انواع بسیار گوناگون سمعک های هوشمند موجود شوکه شوند. سمعک های امروزی دارای امکانات دیجیتال و پیشرفته ای مانند پردازش امواج صوتی و کلام و همچنین برنامه های کاهش سر و صدای مزاحم موجود مجهز شده اند و به همین دلیل است که به آنها سمعک هوشمند گفته می شود. پزشک متخصص بیماری های گوش و حلق و بینی، کارشناس شنوایی سنجی و کارشناس فروش سمعک مهم ترین افرادی هستند که باید در زمینه انتخاب سمعک هوشمند با آنها مشورت کرد. فرد باید شیوه زندگی خود و همچنین نیازهایی را که امیدوار است با استفاده از سمعک هوشمند بر طرف سازد به پزشک، کارشناس شنوایی سنجی و کارشناس فروش بگوید و از راهنمایی آنها برای تهیه سمعک هوشمند مناسب استفاده نماید. اگر سمعکی تهیه شود که یک کارشناس شنوایی سنجی پس از تهیه سمعک، آن را برای بیمار راه اندازی نماید و تست دقیق سمعک و شنوایی بیمار را پس از راه اندازی سمعک انجام دهد، مطمئن ترین کار به انجام رسیده است. در انتخاب سمعک هوشمند عوامل دیگری مانند اندازه های کانال گوش فرد و ترجیح فرد در اندازه میزان تقویت صدا اهمیت فراوان دارد. هر سمعک به طور کلی، برای مدت استفاده بین 4 تا 7 سال طراحی و تولید شده است. سمعک های هوشمندی که به طور کامل درون گوش قرار می گیرند، عمر کمتری دارند. تماس آنها با ترشحات طبیعی گوش (واکس گوش)، همچنین تماس مداوم آنها با تعریق و سایر ترشحات پوستی باعث می شود این دستگاه مدت کمتری کارآیی خود را حفظ نمایند. در انتخاب سمعک هوشمند باید دقت شود که بیمار تصمیم گیرنده اصلی تلقی می شود. اگر بیمار مطمئن است که از یک یا چند مورد از امکانات دستگاه سمعک هوشمند استفاده نمی کند، لازم نیست برای خرید سمعک با قیمت بالاتر هزینه نماید. یکی از نکات اصلی که در استفاده از دستگاه های سمعک هوشمند باید مد نظر باشد، نگهداری از آنهاست. سمعک باید حتما به طور روزانه تمیز شود و هر گونه ترشحات یا چربی که روی آن وجود دارد با دقت تمیز شود. همچنین هر سمعک باید هر سه تا شش ماه یک بار به طور حرفه ای و دقیق تمیز شود طوری که اگر برخی ترشحات خشک شده یا گیر افتاده اند، برداشته شوند. سمعک های هوشمند با استفاده از هوش مصنوعی، و یادگیری ماشین به دستگاه های خودکار مبدل خواهند شد. همچنین با امکانات اتصال به بلوتوث، کیفیت شنیدن صدا از فایل ها و سایر وسایل هوشمند بهبود چشمگیری خواهد یافت. همچنین سمعک های هوشمند ممکن است در زمینه حفظ سلامت هم امکاناتی داشته باشند. حسگر سقوط فرد، اندازه گیری تعداد تپش قلب در دقیقه و تحرک و تعداد گام هایی که فرد در یک روز برداشته است، برخی از نمونه های کمک سمعک به سایر شاخص های تندرستی بیمار محسوب می شود.

منبع:

aarp

kind.com

تعداد افرادي که در جهان به دليل ناشنوايي يا کم شنوايي کيفيت زندگي پاييني را تجربه مي کنند، زياد است. بيشتر درمان هاي حال حاضر روي اين مطلب تمرکز دارند که شنوايي را تا حدي که امکانش وجود دارد به فرد بازگردانند. وقتي يک آسيب درون گوش داخلي عامل ايجاد کننده ناشنوايي به شمار مي رود، هم اکنون نمي توان آن آسيب را محو کرد و ترميم خوبي روي آن انجام داد. در نتيجه، آسيب و گاهي عامل آسيب باقي مي ماند و کارهاي درماني فقط به اين امر محدود مي شود که شنوايي به فرد باز گردد که البته خود اين امر بسيار بسيار مهم است و باعث افزايش کيفيت زندگي بيمار مي گردد. اما با سلول هاي بنيادي دريچه اميد تازه اي گشوده شد که شايد بتوان در آينده، درماني يافت که عامل ناشنوايي در گوش داخلي را بتواند به طور پايه اي برطرف نمايد. سلول هاي بنيادي، سلول هايي هستند که مانند سلول هاي جنيني مي توانند به انواع گوناگون سلول تبديل شوند. به عبارت ديگر، بسته به اين که سلول بنيادي در چه محيطي قرار بگيرد، مي تواند به سلول هاي ديگر تبديل شود. به عنوان نمونه، به لحاظ تئوري اين امکان وجود دارد، سلول بنيادي در محيط مناسب به سلول عضلاني قلب يا سلول عصبي تبديل شود. اکنون اگر بيماري باشد که به دليل آسيب ديدن سلول هاي حساس مويي در گوش داخلي شنوايي خود را از دست داده است، به لحاظ نظري بايد بتوان سلول بنيادي را به سلول مويي تبديل کرد . شنوايي طبيعي را به فرد برگرداند؛ اما در عمل هنوز اين کار ميسر نشده است. با وجود اين که در مطالعات آزمايشگاهي و حيواني، تبديل سلول هاي بنيادي به سلول هاي حساس شنوايي مانند سلول مويي ميسر شده است اما هنوز استفاده از آن در انسان براي درمان با شکست رو به رو بوده است. خوشبختانه همچنان پژوهش براي رفع موانع بر سر اين راه درماني ادامه دارد و اين اميد وجود دارد که در آينده اين درمان بتواند با موفقيت سلول هاي مويي و حساس شنوايي سالم را جايگزين سلول هاي آسيب ديده نمايد و شنوايي به حد طبيعي برگردد. بنابراين در حال حاضر، هيچ يک از مراکز دنيا نتوانسته اند در به کارگيري سلول هاي بنيادي براي درمان افت شنوايي و ناشنوايي به موفقيت لازم دست پيدا کنند و مجوزهاي لازم را دريافت نمايند. با وجود اين، پژوهش و تحقيق همچنان ادامه دارد. اميد آن مي رود در آينده با رفع مشکلات موجود، امکان استفاده از سلول هاي بنيادي در رفع کم شنوايي و نا شنوايي محقق گردد.

منبع:

پادکست جناب آقاي دکتر علی کوهی

https://stemcellsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/stem.3390

https://www.webmd.com/connect-to-care/hearing-loss/stem-cell-treatment-for-hearing-loss

به نظر می رسد از بین هر هزار نوزاد متولد شده، یک تا سه نوزاد به ناشنوایی یا افت شنوایی مادرزادی مبتلا هستند. نوزادی که دچار ناشنوایی مادرزادی است زمان طلایی یادگیری از راه شنیدن، از جمله یادگیری تکلم و قدرت سخن گفتن را از دست می دهد. از سوی دیگر، هر چه درمان ناشنوایی یا کم شنوایی مادرزادی زودتر آغاز گردد، احتمال موفقیت آن بیشتر خواهد بود. این در حالی است که اگر شنوایی یک نوزاد با تست های مناسب سنجیده نشود، تا زمانی که قرار است کودک حرف بزند، ممکن است کسی متوجه ناشنوایی یا کم شنوایی کودک نشود و زمان طلایی یادگیری و درمان از دست برود. اگر اختلالات شنوایی کودک زود تشخیص داده شود، درمان های مناسبی مانند سمعک های پرقدرت و ویژه و بازتوانی و آموزش های شنیداری و گفتاری در بهترین زمان ممکن آغاز می شود. اگر این درمان ها بتوانند به شنوایی نونهال به طور موثری کمک کنند، ادامه خواهند یافت. اگر این درمان ها برای نونهال دچار مشکلات شنوایی موثر واقع نشود، باید برای کاشت حلزون گوش به پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کرد. سن طلایی برای کاشت حلزون گوش در چنین مواردی هم یک سالگی است. پس واضح است که تشخیص زودهنگام اختلالات شنوایی در نوزادان و نونهالان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. انجام معاینه یا تست های پزشکی برای تشخیص زودهنگام یک بیماری، با واژه «غربالگری» نامیده می شود. برای تشخیص زودهنگام اختلالات ناشنوایی مادرزادی در نوزادان و نونهالان هم تست هایی وجود دارد که خوشبختانه در ایران هم انجام می پذیرد، که غربالگری شنوایی نوزادان نامیده می شود. این تست که با نام مخفف انگلیسی آن یعنی OAE مشخص می شود، به طور معمول پیش از ترخیص نوزاد از زایشگاه صورت می پذیرد. در این تست امواج صوتی مشخصی از راه یک دستگاه ظریف پزشکی که در کانال گوش کودک قرار می گیرد، برای نوزاد پخش می شود. واکنش گوش داخلی نوزاد به این امواج صوتی سنجیده می شود. اگر تست یک نوزاد طبیعی باشد، بدین معناست که شنوایی وی در حال حاضر فاقد مشکل است و به طور معمول، در این مرحله، به کار بیشتری نیاز ندارد. اگر نتیجه غربالگری شنوایی نوزادی غیرطبیعی باشد، باید تست های دقیق تر شنوایی در آینده (به طور معمول یک ماهگی و حداکثر تا سه ماهگی) از کودک به عمل آید تا اختلال شنوایی وی تایید شود. اگر اختلال شنوایی نوزاد تایید شد، درمان ها مطابق آنچه در بالا گفته شد، به اجرا در می آید. دکتر کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش نوزادان و نونهالان مشکوک به اختلالات ناشنوایی مادرزادی در کلینیک خود در تهران هستند.

منبع:

پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی

healthychildren

بسياري از افرادي که دچار عفونت کرونا شده اند، گرفتگي گوش را در حين عفونت تجربه کرده اند. برخي افراد هم با وجودي که مدتي از پايان مرحله حاد کرونا در آنها مي گذرد همچنان از کاهش نسبي شنوايي (شبيه گرفتگي گوش) و وزوز گوش و حتي سرگيجه شکايت دارند.

آيا عفونت کرونا مي تواند باعث گرفتگي گوش شود؟

پاسخ اين سوال مثبت است. ويروس کرونا به لحاظ محل شروع عفونت و در موارد خفيف تا متوسط بسيار شبيه آنفلوانزا است. به عبارت ديگر، ويروس کرونا مي تواند به طور مستقيم ناحيه بالايي حلق که به آن حلق بيني گفته مي شود را عفوني کند.

ايجاد عفونت در اين ناحيه با التهاب و تورم بافت اين ناحيه توام است. عدم امکان تهويه گوش مياني به دليل انسداد کانال اتصالي گوش مياني و حلق بيني (کانال اُستاش) عامل اصلي ايجاد مشکل است. هواي محبوس در گوش مياني پس از مدتي جذب جريان خون مي شود و در گوش مياني حالت خلاء به وجود مي آيد.

اين حالت خلاء در گوش مياني باعث کاهش نسبي شنوايي مي شود، حالتي که بيشتر افراد آن را تحت عنوان گرفتگي گوش ابراز مي کنند. بنابراين همان طور که آنفلوانزا و سرماخوردگي مي توانند باعث ايجاد گرفتگي گوش شوند، ويروس کرونا هم مي تواند باعث گرفتگي گوش شود.

آيا کروناي مزمن با گرفتگي گوش يا سرگيجه و وزوز گوش همراه است؟

پاسخ اين سوال هم مثبت است. پيش از اين که به تشريح اين بخش پرداخته شود، در مورد کروناي مزمن توضيحي ارائه مي گردد.

تفاوت مهم ويروس کرونا با ويروس هاي عامل آنفلوانزا و سرماخوردگي اين است که احتمال آسيب زدن آن به ساير بافت هاي بدن و ايجاد علائمي که براي مدت طولاني در بدن مي ماند بيشتر است. به اين عوارض و علائم طولاني مدت ناشي از عفونت قبلي با ويروس کرونا، کروناي مزمن گفته مي شود.

اگرچه اطلاعات مربوط به کرونا به طور مداوم در حال تغيير و به روز رساني است اما اطلاعات موجود نشان مي دهد درصد قابل توجهي از مبتلايان به کرونا در آينده با علائم گوش دست و پنجه نرم مي کنند. به عبارت ديگر کروناي مزمن با گرفتگي گوش (کاهش نسبي شنوايي)، وزوز گوش و سرگيجه همراه است.

با توجه به اين که مطالعات اختصاصي در اين مورد هنوز به پايان نرسيده است نمي توان گفت که آيا عفونت کرونا عامل اصلي ايجاد چنين علائمي است يا فقط يک همراهي آماري بين کرونا و علائم گوش يا حفظ تعادل مطرح است.

چنين به نظر مي رسد که ويروس کرونا هم از راه عفونت مستقيم گوش داخلي، هم از راه پاسخ تشديد يافته سيستم ايمني بدن به ويروس، هم از راه ايجاد لخته هاي خون در رگ هاي تغذيه کننده گوش داخلي توان آسيب زدن به گوش داخلي را دارد. براي يافتن اين پاسخ بايد منتظر نتايج تحقيقات پزشکي بمانيم. جهت مشاوره بيشتر با دکتر کوهي از طريق لينک ارتباطي موجود در سايت اقدام نماييد.

سرگیجه یکی از علائم بسیار ناراحت کننده است. در بیماری منییر، سرگیجه به صورت حملات سرگیجه کیفیت زندگی بیمار را مختل می کند. این بیماری که بیشتر بانوان میانسال را درگیر می کند، می تواند با علائم دیگری همچون افت شنوایی، احساس پری یا فشار در گوش مبتلا و وزوز گوش همراه باشد. علل متعددی می توانند در بروز این بیماری سهیم باشند. زمینه ژنتیکی، عوفنت های ویروسی، ننوشیدن زیاد مایعات به ویژه آب، استعمال دخانیات از جمله قلیان و عوامل مربوط به دستگاه ایمنی بدن نقش زیادی در بروز این بیماری گوش داخلی ممکن است ایفا کنند. بیماری منییر با تحت تاثیر قرار دادن گوش داخلی باعث اختلال در حس تعادل می شود و بیماری مستقر می گردد. اگر کسی به علائم بالا دچار است باید به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند. پزشک معالج علاوه بر معاینه ممکن است برخی از تست ها را برای بیمار درخواست نماید. شنوایی سنجی هم یکی از آزمون هایی است که برای تشخیص بیماری منییر اهمیت زیادی دارد. تست های تعادلی بسیار متنوعی وجود دارند که می توانند وضعیت کارکرد گوش داخلی را به ما نشان دهند. از آن جایی که بیماری در برخی از نقاط مغزی مانند ساقه مغز و مخچه هم ممکن است با همین علائم همراه باشد، پزشک برای رد کردن این بیماری ها اقدام می کند. برای این منظور، ممکن است پزشک برخی از انواع تصویربرداری پزشکی مانند ام آر آی درخواست نماید. برای درمان بیماری منییر ابتدا باید روی اصلاح شیوه زندگی بیمار تمرکز نمود. افزایش مصرف آب و نوشیدن مایعات فراوان قدم نخست است. این کار به همراه کاهش مصرف نمک تا حدود زیادی از دفعات بروز علائم بیماری منییر و شدت آنها می کاهد. همچنین ترک سیگار و عدم استفاده از قلیان بسیار مفید است. با کاهش فشار هوا مثلا در فصل پاییز هم احتمال وخیم شدن علائم بیماری منییر وجود دارد. درمان دارویی بیماری منییر بسیار متنوع ممکن است باشد. داروهای تجویزی به علائم هر بیمار و شرایط سلامتی هر فرد بستگی دارد. گاهی ممکن است برای کنترل علائم بیماری منییر یک جراحی روی گوش داخلی لازم شود. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران مشکوک به بیماری منییر در مطب خود در تهران هستند.

 منبع:

از پادکست دکتر علی کوهی از اینستاگرا م

گوش مياني هر فرد، وظيفه انتقال امواج صوتي از پرده گوش تا دريچه بيضي در روي حلزون شنوايي را بر عهده دارد. در يکي از ظريف ترين ساختارهاي مکانيکي بدن، سه استخوان بسيار ظريف در گوش مياني قرار دارند. اين سه استخوانچه به گونه اي به هم وصل هستند، که لرزش پرده گوش به دنبال دريافت امواج صوتي را به صورت انرژي حرکتي به دريچه بيضي منتقل مي کنند. اگر به هر دليلي اين استخوانچه هاي آسيب ببينند و توانايي حرکت را از دست بدهند، روي قدرت شنوايي فرد تاثير منفي مي گذارد. عوامل متعددي مي توانند باعث آسيب استخوان هاي ظريف موجود در گوش مياني شوند. عفونت گوش مياني به خصوص اگر به طور عودکننده و مکرر اتفاق بيفتد، شايع ترين علت آسيب به استخوانچه ها محسوب مي شود. پارگي پرده گوش، کلستئاتوم، ضربه هاي نافذ و غيرنافذ، تومورها و هر عاملي که به گوش مياني آسيب بزند مي تواند باعث اختلال در کارکرد مجموعه استخوانچه هاي گوش مياني شود. براي ترميم آسيب وارده به گوش مياني انجام يک عمل جراحي توصيه مي شود که اوسيکولوپلاستي نام دارد. اوسيکول واژه لاتين است که معناي آن استخوانچه است و پلاستي به معني ترميم است. اوسيکولوپلاستي به عمل جراحي در ناحيه گوش مياني گفته مي شود که هدف آن ترميم استخوانچه هاي موجود در گوش مياني و برگرداندن کارکرد اين مجموعه به بهترين حد ممکن است. براي انجام اوسيکولوپلاستي روش هاي متعددي وجود دارد. انتخاب روش انجام عمل جراحي به آسيب وارده به استحوانچه ها و ساير اجزاي گوش بستگي دارد. گاهي امکان استفاده از استخوانچه هاي آسيب ديده وجود دارد. به عنوان نمونه، با تراشيدن نقاط آسيب ديده کوچک مي توان همچنان استخوان هاي ريز گوش را حفظ کرد و دوباره آنها را در جاي مناسب خود کار گذاشت. اما گاهي استخوان هاي ظريف موجود در گوش مياني چنان آسيب ديده اند که امکان استفاده از آنها وجود ندارد. در اين حالت از پروتزها به جاي استخوانچه هاي خود بيمار استفاده مي شود. پروتزها در طرح ها و از جنس هاي مختلف توليد مي شوند. پروتزهايي که از جنس تيتانيوم هستند، با بهترين نتايج و کمترين عوارض همراه بوده اند و به همين دليل امروزه بيشتر از پروتزهاي تيتانيومي استفاده مي شود. بر اساس اين که کدام استخوانچه هاي ريز در گوش مياني قابل استفاده نيستند، ممکن است از طرح هاي مختلف پروتز براي هر بيمار استفاده شود. به هر حال، اين عمل جراحي به لحاظ عوارض و مشکلات پس از عمل جراحي جزو جراحي هاي سبک محسوب مي شود. ممکن است پزشک جراح از بيمار بخواهد که پس از عمل جراحي تا سه چهار هفته از کار سنگين، از فعاليت هايي که با ضربه به سر ممکن است همراه باشد مانند برخي ورزش ها، از سفر هوايي و از وارد شدن آب به گوش پرهيز نمايد. اگرچه نتيجه عمل جراحي اوسيکولوپلاستي به لحاظ افزايش قدرت شنوايي در بيشتر موارد بسيار خوب است اما نبايد انتظار داشت که همه افراد تحت عمل جراحي به همان قدرت شنوايي پيش از آسيب گوش مياني دست مي يابند. دکتر کوهي متخصص جراحي گوش و حلق و بيني از دانشگاه استنفورد آمريکا آماده پذيرش بيماران نيازمند به جراحي اوسيکولوپلاستي در تهران هستند.

منبع:

پادکست جناب آقاي دکتر کوهي

تومورها دو نوع دارند: سرطانی که به آنها بدخیم هم گفته می شود و غیرسرطانی که به آنها خوش خیم می گویند. آکوستیک نورینوما یک تومور خوش خیم و غیرسرطانی است که از سلول های شوان روی رشته عصبی تعادلی (وستبولار) ناشی می شود. این بیماری نام های دیگری هم دارد: شوانوم وستیبولار، آکوستیک نوروما و تومور سلول شوان. این بیماری در بیشتر مواقع فاقد علامت است اما به تدریج با افزایش اندازه تومور ممکن است با کاهش قدرت شنوایی، وزوز گوش، احساس عدم تعادل، سرگیجه و بی حسی صورت یا فلج عضلات صورت همراه باشد. علت بروز آکوستیک نورینوما این است که یک ژن موجود روی کروموزوم شماره 22 دچار اختلال کارکرد می شود. در حالت سلامتی، کارکرد طبیعی این ژن باعث تولید پروتئینی می شود که تکثیر سلول های شوان را کنترل می کند. اختلال در کارکرد این ژن باعث بروز آکوستیک نورینوما می شود. تاکنون عوامل خطرزای خاصی برای این بیماری مشخص نشده است مگر بیماری نوروفیبروماتوز نوع دو. نوروفیبروماتوز نوع دو یک بیماری ارثی به شمار می رود. در حدود 5 درصد از افراد مبتلا به آکوستیک نورینوما به نوروفیبروماتوز نوع دو مبتلا هستند. این افراد به طور معمول، در هر دو طرف، هم راست، هم چپ، به آکوستیک نورینوما مبتلا می شوند. اگرچه تومور آکوستیک نورینوما به سایز نقاط بدن منتشر نمی شود اما ممکن است با افزایش سایز به عوارض متعددی منجر شود. گاهی این عوارض دائمی هستند و برطرف نمی شوند. فقدان دائمی حس شنوایی، وزوز گوش، مشکلات حفظ تعادل، بی حسی صورت یا فلج عضلات صورت در لیست عوارض این بیماری قرار دارند.

در صورت شک به آکوستیک نورینوما باید به پزشک مراجعه کرد. شنوایی سنجی و تصویربرداری پزشکی از ارکان تشخیص این بیماری محسوب می شوند. اما آر آی روش برگزیده برای رویت حتی تومورهای کوچک آکوستیک نورینوما به شمار می رود. در صورتی که امکان ام آر آی وجود نداشته باشد، سی تی اسکن روش مناسبی محسوب می شود اما دقت ام آر آی را در تشخیص تومورهای ریز ندارد. روش درمان تومور به عوامل متعددی بستگی دارد. شرایط بیمار و وضعیت تومور در تصمیم گیری و انتخاب نوع درمان تاثیر فراوانی دارد. عمل جراحی و خارج ساختن تومور یکی از روش های درمانی به شمار می رود. انواع رادیوتراپی مانند رادیوسرجری استریوتاکتیک از دیگر روش های درمانی هستند. در برخی موارد، می توان فقط تومور را پایش کرد و در صورت افزایش اندازه تومور، درمان را آغاز کرد.

 دکتر کوهی متخصص گوش و حلق و بینی

طراحی لوگو سایت پزشکی

منبع:

mayoclinic

nhs